Lhasa dag 2 1 oktober
Om half 10 zaten wij beneden in de hal klaar om te vertrekken. Vanmorgen gaan we Potala bezoeken. Deze ligt boven op de Marporiheuvel in het centrum van Lhasa.het is een enorm hoog gebouw van wel 13 verdiepingen hoog. De voorgevel zelf is al 118 meter. De Potala draagt de naam van het paradijs van de goddelijkheid Avalokiteshvara die het mededogen belichaamt, alle dalai lama's zijn incarnaties van deze god. We liepen langzaam de brede witte trappen op naar het gebouw. Daar kwamen we in verschillende zalen , door gangen en in ruimtes waarbij Tashi de functies duidelijk en goed kon uitleggen. We kwamen ook in een grote ruimte die de ontvangst ruimte geweest zou zijn de Dalai Lama ontving daar de genodigde en gasten. Veel ruimtes waren afgesloten maar het is zo een kolossaal gebouw dat je , mocht je wel overal komen, daar maanden voor nodig zou moeten hebben. Ik moet zeggen dat ik dit ook wel zou willen. Ik vindt het een boeiende en interessante plaats . Iedere ruimte ademt history uit. Om hier in Potala te mogen lopen moet je een dag van te voren reserveren en je krijgt dan 1 uur , nadat uur moet je er weer uit zijn. Bij sommige ruimtes zou je wel wat langer willen blijven maar dat is bijna niet mogelijk, Tashi kan veel vertellen over de gebruiken en leefomstandigheden van de monniken uit de vroegere tijden, dit wil je nog meer op je in laten werken door alles goed te bekijken er is zoveel wat je wil zien. Je zou meerdere uren moeten reserveren, maar dat is niet mogelijk. Daarna reden we naar Sera Monastery waar we eerst gingen lunchen. Tashi raadde ons een maaltijd aan met Yak vlees. De Yak is voor de Tibetanen een belangrijk dier , hij is belangrijk als drager in de bergen, zijn melk die ze gebruiken ook als Yak boter, het vlees wat ze in allerlei vormen eten en zijn vacht die gebruikt kan worden om o.a. re weven voor kleding , gordijnen, dekens enzovoort. Dus een heel belangrijk dier die een belangrijke plaats in de Tibetaanse leefomstandigheden in neemt. Daarna liepen we over een lange geplaveide weg naar de Monastery, aan de zijkant zaten mensen met kleedjes hun waar te verkopen, aan de andere kant waren kleine restaurantjes waar patat gebakken werd. Ze bakte de patat, deden het in een plastic zakje gooide er pittige kruiden overheen en schudde het dan even flink door elkaar. Zo kocht je dit dan. In de Monastery was een werkplaats waar alle gebeden in de moderne boekvorm gedrukt waren , maar ook de oudere vormen lagen hier in stapels in kasten. Er lagen langwerpige platen waarin de gebeden gekerfd waren , daar ging dan inkt overheen en werd het gedrukt op papieren repen. De monniken hadden deze losse papieren , gebed bladen, in een speciale doek gewikkeld . Daarna liepen we naar een ommuurde tuin waar de monniken bezig waren met debatteren. Wat in de ochtend onderwezen werd gingen ze op dat moment over in debat met elkaar. In de avond zijn Rian en ik samen weer richting het Potala paleis gegaan om deze te bekijken op afstand als het donker werd en deae verlicht zou worden. We kwamen op een enorm plein uit met een park, dit deed exht chinees aan , zoals ik het op TV wel eens zag. Veel lichten, grote scherm met reclame, fonteinen, verlichtte bomen. Ook hier werd je regelmatig gecontroleerd en moest je door detectie poortjes lopen en wed je rugzak op de band door een scan machine gehaald. Dit gebeurd hier in China erg veel. Het is hier druk maar zeer gedisiplineerd. Op het plein zijn met name veel jongeren die dol zijn om zich zelf te fotograferen , je ziet ze selfies maken in poses of ze allemaal filmsterren zijn.
