Nagarkot eerste dag tracking

Vandaag begint onze drie daagse tracking, we nemen voor deze dagen een kleine tas mee die de porter zal dragen, de koffer brengen zij naar de plek waar we over drie dagen zullen aankomen. Ik moet nu dus gaan bekijken wat ik voor deze dagen mee wil nemen en wat achter kan blijven. De tas mag niet meer dan 10 kg wegen, maar dat is geen probleem het is meer het te bekijken wat wel of niet slim is om mee te nemen. Het is bewolkt dus de regenjas moet zeker mee, in mijn beleving heeft Nepal alleen maar goed weer, onzin natuurlijk, vorig jaar hebben we ook stort regen buien gehad. Na het ontbijt worden we door de taxi opgehaald en rijden we eerst naar Bhaktapur om daar onze koffer achter te laten. Aan het eind van onze drie daagse trip zullen wij daar overnachten. Daarna rijden wij door naar Changunarayan waar onze trip begint. We wandelen over zandpaden , gras weggetjes en rotspaden en constant zijn we aan het klimmen. De natuur is prachtig we zien verschillende gekleurde vlinders van allerlei grootte. Maar tegelijkertijd ligt er ook overal afval, plastic, papier etc. We komen door allerlei kleine dorpjes en gehuchtjes . De mensen die je tegen komt zeggen vriendelijk Namaste, de vrouwen met bossen gras of zelfs hout op hun rug wandelen met hun teen slippertjes over dezelfde paden, lopen wij daar met onze dure uitrusting en schoenen op te passen dat we niet uitglijden of vallen. De dorpjes waar we doorheen lopen bestaan uit huisjes van golfplaten gebouwd, zeer armoedig in onze ogen, waar ook alle dieren in en uit lopen. De geiten en kippen lopen overal doorheen, op de weg lag een jong geitje zijn laatste adem uit te blazen. We bleven hier even bij staan. Dan zijn we toch echte Europeanen, wij blijven staan ,de inwoners, volwassenen en kinderen stappen eroverheen en zien het niet eens. We zien de armoede waar deze mensen in leven, als we door de dorpjes lopen komen de kinderen naar ons toe gerend met allerlei tasjes en portemonnees om te verkopen. Ze bedelen niet maar proberen te verkopen. De kinderen spelen voetbal met een plastic fles gevuld met zand en hebben volop plezier. We zien ook veel nieuwe huizen die gebouwd worden , ze zijn er mee bezig, maar wonen er ondertussen ook in . De hele tocht was stijgend, dat was best heftig we waren al uren onderweg en het begon al te schemeren. Onderweg zagen we nog een grote Marihuana plant op de heuvel naast een huis staan, we roken hem al voor we hem zagen. Niet verkeerd, Dat is weer eens wat anders dan een Geranium! Tijdens het lopen kwamen we langs een dal waar militaire oefeningen werden gehouden door de Russen, er werden raketten afgeschoten en geweren, raar om dat daar te horen en te zien. Eindelijk kwamen we Nagarkot binnen, daar zouden we overnachten. Het dorpje bestaat uit alleen maar restaurantjes en hotelletjes, helemaal gericht op de trackers. Hier vonden we ons Hotel, deze kijkt uit op de Mount Everest , nu is er niets meer te zien, bewolkt en al snel donker. Morgen willen we bekijken of we de zonsopkomst kunnen zien, maar nu eerst douchen en dan niet te laat naar bed want ik ben nu uit gewoond na zoveel uren lopen.