Dag 4 tracking

Vandaag was de laatste tracking dag . Ik heb geslapen tot 5 uur en toen rustig alles ingepakt . Om 7 uur kregen we buiten het ontbijt, een omelet en pannenkoeken. Elbi had ze deze keer gebakken, meestal is dit ook het ontbijt tijdens een tracking. Daarbij krijg je twee maal per dag noedels met groenten en saus, je wordt hier vet gemest!
Vandaag zou er een steile afdaling zijn van 2 uur, dit met treden, maar veel stukken met losse stenen. Er werd al aangegeven dat het moeilijk was en dat er veel hulp door Elbi en de porters werd gegeven. Om kwart voor 8 vertrokken we, het was goed weer , zonnig en rond de 25 graden. Na een half uurtje lopen komen we bij de plaats waar het pad begon, nee, dat is toch niet echt he ! Het was zo stijl, dat kan ik niet beschrijven, in de verre diepte zagen we het dal waar we heen zouden gaan. Oke, enkele begonnen met frisse moed, Antoine en Frieda lopen makkelijk , ook zij moesten voorzichtig doen, maar ze zijn zeker niet bang. Ook Christel stapte erop af en voelde  zich zeker. Ineke kreeg Elbi naast zich Selda en ik kregen ook een porter naast ons. Selda en ik zijn beide bang om te dalen en dan gaat het helemaal niet makkelijk. Wij liepen achteraan zodat de rest hun eigen tempo konden volgen. Er was veel mosvorming dus regelmatig gleed ik weg, de porter pakte mijn hand, ook Selda en Ineke werden aan de hand genomen. Lachen , loop ik hand in hand met een jochie van twintig, maar ik was heel erg blij met hem. Hij wees mij waar ik het beste mijn voeten kon zetten en regelmatig remde hij mij af zodat ik niet uitgleed.
Hele stukken moesten we ook zijwaarts lopen, als je je voeten recht vooruit zetten , gleed je zeker weg. Ineke is twee keer uitgegleden en kwam op de grond terecht, ook Frieda een keer . De rest kwam veilig beneden, ik dankzij mijn porter ! Na twee uur waren we beneden, iedereen feliciteerde elkaar dat ze het gehaald hadden. We liepen weer verder , maar het duurde nog erg lang voordat mijn beenspieren niet meer trilde. We liepen door rijstvelden die trapsgewijs aangelegd zijn,en langs huisjes die bij ons niet echt bewoonbaar meer zouden zijn. Ook zagen we waterbuffels en hoog in de lucht adelaars , er zijn ontzettend veel mooie vlinders die rond vliegen. Ook de planten die we hier zien zijn schitterend, je ziet veel bananen bomen met de trossen  boven tussen de bladeren, we zien koffie planten, de meeste bonen zijn nog groen, maar enkele zijn er al rood. Ook zagen we hele struiken van de ons bekende Kerstster, maar zo groot heb ik ze nog nooit  gezien. Het loopt hier nu tegen de winter maar het is zo groen overal dat ik het meer zie als Lente. De natuur is hier prachtig. 
Via een autoweg moesten we weer een berg over en na vier uur wandelen kwamen we weer bij het Rupa view resort uit van waaruit we 4 dagen geleden zijn vertrokken. Wauw, we hebben het gehaald. Anick , Cor en Yolante stonden ons al op te wachten en we werden enthousiast ontvangen . Nadat we allemaal wat gedronken hadden namen we afscheid van de dragers, we hadden met elkaar geld in de envelop gedaan. Het is de bedoeling dat je de porters een fooi geeft net als de gidsen waar je mee te maken hebt, maar dat is nog best ingewikkeld. Het moet niet teveel zijn maar ook weer niet te weinig, de porter moet weer minder krijgen dan een gids, eigenlijk erg lastig , want er wordt ook bij verteld dat je moet geven wat jijzelf het weer waard vind , dat je moet geven met je hart etc. maar het wordt wel verwacht ! Dus na overleg kwamen we op een bedrag uit en hebben dit met elkaar in een envelop gedaan. Dan moeten ze het onderling maar uitzoeken. Daarna werden de kamers verdeeld, ik heb dezelfde kamer als de vorige keer, je hebt kamers boven en beneden. Vorige keer zat ik boven waar je dus een schitterend uitzicht hebt, iedereen wil liever boven zitten, beneden is ook mooi, maar dan kijk je tegen de bossen en het groen aan. Dus even brutaal geweest en ik heb tegen Elbi gezegd dat ik graag boven zit, waarna ik alvast 
" behulpzaam" mijn rugzak daarheen hebt gebracht. Normaal gesproken breng je hier nooit je tas zelf naar boven , deze zet je beneden neer en dan brengt iemand van het personeel deze naar je kamer, maar nu wil ik best even " helpen" ! Selda en Antoine zijn vandaag voor het laatst bij de groep, ze vertrekken voor nog een eigen programma van twee weken. Nadat we van hen afscheid hebben genomen ga ik eerst uitgebreid douchen, alle vuiligheid van me afspoelen en ik heb mazzel, het water is nog warm, je moet hier zuinig zijn met het warme water, maar de afgelopen dagen ben ik erg zuinig geweest , dus ik mag het wel even inhalen. Nadat ik mijn kleding in het sop hebt gezet ga ik bij de rest zitten op het terras. Annick is hier de afgelopen dagen gebleven en ze vertelde wat ze allemaal gedaan had, ze was met Holly haar moeder wezen wandelen in de omgeving en ook was ze beneden in het dorpje geweest , daar was ze geweest met Rian vlak voordat zij naar Kathmandu vertrok. Rian had een jurk met broek laten maken in de stijl die ze hier dragen bij een naaister. Oh, dat lijkt me leuk ! Rian haar kleding was binnen 24 uur af. Christel , Anick en ik wilde vanmiddag nog wel even naar het dorpje, maar een uur lopen om daar te komen........ dat lijkt ons niet zo een goed idee, och dan pakken we gewoon een taxi, deze staat toch meestal boven aan de trap van het resort. We liepen naar het plateau en natuurlijk stond er nu geen taxi, maar na twee minuten reed er eentje voorbij waar al een vrouw in zat, deze stopte en door het open raam vroeg hij " taxi ?" 
Voor 150 roepie zou hij onder aan de weg bij het begin van het dorp ons eruit zetten. 100 roepie is 0.80 cent , nou dat moet toch wel lukken! We perste ons met z'n drietjes achter in de kleine auto en hij bracht ons naar beneden. Onderweg vertelde hij ons dat als we weer terug wilde het 350 roepie zou kosten , geen idee waarom dat dan duurder is, dat kon hij ons ook niet goed uitleggen, alleen maar dat dit zo was ! Het is een klein dorpje waar het centrum bestaat uit een plein waar de bussen stoppen , daarom heen zijn drie straten waar wat stoffige winkeltjes zijn , dan moet je niet denk aan gesloten ruimtes, alles is aan de voorkant open ,geen deuren of ramen, 's avonds gaat er een rolluik dicht, maar nu is alles gewoon open. wel gezellig, het doet denken aan een bazaar. Er zijn hier verschillende naai ateliertjes, er liggen stoffen en er staan trapnaaimachines waar op gewerkt wordt. Christel wilde een wikkelrok hebben, we liepen een paar van deze zaakjes binnen en ze vond een mooi stofje. Christel heeft thuis in België een stoffen winkel voor quilten dus ze heeft genoeg kennis over stoffen. Ze vroeg aan de vrouw of het mogelijk is om van de stof die ze uitgezocht had een wikkelrok te maken . De vrouw sprak geen engels dus de winkeleigenaar van de overkant werd erbij gehaald om te vertalen. Het was geen probleem, maar dan moest ze even de maten opnemen, daarna vroegen we of deze morgen klaar zou kunnen zijn, nee zei ze, je kan erop wachten, over 20 minuten zou het klaar zijn. Ze pakte de stof , liep naar de naaimachine en begon te knippen. Dat is leuk, ze maakte het terwijl we erbij stonden! Ik had ondertussen ook een stof gevonden die ik mooi vond en ze begon ook bij mij de maten op te nemen. Ik wil een langere jurk tot op de knie zo een beetje, waar je dan  een broek onder draagt. Nadat ze alles had opgemeten gaf ze aan dat deze morgen om 10 uur klaar zal zijn, geweldig en ik betaal hier dan, omgerekend 16 euro voor ! Dit is echt leuk en een ontzettend leuke herinnering vanuit Nepal. Ook Annick bestelde nog een jurk op maat die morgen klaar zou zijn.
We liepen weer verder en gingen bij verschillende stoffen winkels naar binnen. Christel wil een quilt maken als herinnering aan Nepal en zoekt hier de lapjes daarvoor uit. Bij een van de winkels hing een verschrikkelijk mooi tenue. Deze hing op een hanger maar was al voor de helft af. Het is moeilijk uit te leggen, maar ze zetten de schouder stukken al aan elkaar, de hals opening zit er ook al op waardoor je al een soort jurk hebt, je trekt hem dan al over je hoofd maar de zijnaden zijn nog open en de lengte is nog niet bepaald ,dan hoeven ze hem alleen nog maar op maat af te werken. Deze mogelijkheden zie je hier veel. Dan hangt er gelijk de stof bij waar de broek dan van gemaakt wordt dus de gehele combi hangt dan bij elkaar. Ik zag een hele mooie en ik vroeg of dit allemaal te maken was binnen een dag, morgen avond gaan we hier weg dus ik moet , voordat ik ga beslissen of ik dit wel wil, zeker weten dat het mogelijk is. Ze zou hem morgen om 3 uur af kunnen hebben, wauw, dat is echt mooi, Christel en Rian vinden hem ook mooi, maar ze vragen zich af of ik dit wel zou dragen, zij zouden dat nooit doen! Zij kennen mij nog niet zo goed, want ik draag dit zeker ! Ik neem het besluit om dit te doen, het gehele tenue zal mij 24 euro gaan kosten. Dit is echt leuk, ik heb mijn souvenirs binnen. 
Het is ondertussen half 6 geworden en het begint te schemeren, om 6 uur is het al hartstikke donker  en dat gaat heel snel. We lopen naar de taxi standplaats toe waar een aantal chauffeurs bij elkaar zitten , als we vragen hoe duur het is, geeft een van hen aan dat het 600 roepie is, nee zegt Annick, ik ben hier eerder geweest en toen was het 250 roepie, de chauffeurs gaan  onderling in gesprek met elkaar en lachen daarbij, na een tijdje zegt hij 350 roepie. Nee hoor zegt Christel, 250 en meer niet. Nee zegt hij, ik ga niet lager dan 350. Oke, Christel kijkt ons aan en zegt, nu moeten we weglopen dan komen ze achter ons aan. Ze draait zich resoluut om en loopt weg, ik volg haar weifelend en denk dat gaat nooit lukken, ze zitten daar met elkaar te bespreken dat niemand lager gaat. Na een paar meter komt er een ander chauffeur achter ons aan en zegt dat hij ons wegbrengt voor 250 roepie. Christel had het goed ingeschat ! Terug in het resort gaan we met elkaar eten , Frieda vertelde dat ze vannacht haar bed licht had voelen schudden , meer mensen hebben dat gevoeld. Bij navraag bleek er wel een lichte aardbeving geweest te zijn, maar dat was helemaal niet verontrustend,  deze lichte schokjes waren hier heel gewoon. Oke, geen probleem. We gaan bespreken wat het programma zal zijn voor morgen, het is een rustdag en Elbi stelde drie mogelijkheden voor om te doen, o.a. een koffie branderij te bezoeken, een wandeling van 2 uur naar de school en een wandeling van drie uur door het oerwoud. Ik blijf morgen in het resort en ga in de middag in het dorp de kleding ophalen. Voor mij een rustdag en genieten in de tuin.