Begnas Lake

Gisteren bijtijds naar bed gegaan en een goede nacht gemaakt. Op de kamer zitten weer aardig wat Gekko's , net als het vorige jaar, waar ik in de nacht steeds even wakker van wordt. Ze maken geluid alsof ze klapzoenen geven, maar dan behoorlijk hard. Ik ben niet bang van die beestjes, maar ik ben er altijd huiverig voor dat ze over mij heen gaan lopen of dat ze naar beneden storten daar waar ik net lig. Ze rennen over de muren en het plafond met hun brede "plak" pootjes , maar ik ben altijd bang dat de "plak" ermee ophoud en dat ze geen grip meer hebben. Rond 5 uur beginnen de dieren te ontwaken, je hoort dan verschillende vogels fluiten en kwetteren. Ik lig in mijn bed te genieten van al de verschillende geluiden, rond kwart voor 6 beginnen de hanen zich ermee te bemoeien en dat is ook het signaal dat de mensen hun dagtaak weer op zich nemen. Je hoort vanuit het dal stemmen opstijgen en de auto's weer gaan rijden. Bij iedere bocht toeteren ze om zich te melden voor de eventuele tegenligger. Dan begint het dagelijkse leven weer hier in dit gedeelte van Nepal. Ik blijf nog even liggen en luister naar alle geluiden buiten deze ruimte, ik heb nog even geen dagtaak en mag toeschouwers zijn. Rond 7 uur ga ik rustig douchen en zet de stoel op de veranda, de bergen zijn verstopt in dikke wolken dekens en ik zie nu de vogels die ik al eerder hoorde. Ik ken ze niet van naam, maar in allerlei maten en kleuren zie je ze rond vliegen. Rian is ondertussen ook haar kamer uit en rond 9 uur gaan we ontbijten. Vandaag willen we samen een wandeltocht maken naar Begnas Lake. We gaan dan langs een yoga centrum die op de berg aan de overkant staat om dit eens te bekijken. Dit centrum is mede opgericht door de eigenaar van Rupa guesthouse en hij nodigde ons gisteren uit om daar langs te lopen als we naar het meer gaan . Dat vinden we beide leuk. Het is een gebouw wat gebruikt wordt om vrouwen de mogelijkheid te bieden om zelfstandiger te worden . Vrouwen kunnen daar les krijgen in kleding maken of haren knippen waardoor ze zelfstandiger kunnen worden en hun geld verdienen, ze zijn dan niet zo afhankelijk meer van de mannen. Het project is opgezet door de eigenaar van het guesthouse en wordt gesponsord door verschillende verenigingen en personen. Ook veel sponsors uit Nederland en dan met name uit Ameland. Op het moment dat wij er kwamen was er een groep vrouwen die naailes kreeg, en met de machines en de hand kleding aan het maken was , erg leuk om te zien hoe ze bezig waren en ook hoe trots ze waren om ons te laten zien wat ze gemaakt hadden. De boven verdieping werd gebruikt als yoga zaal, daar zijn we ook even wezen kijken, de yoga docent liet ons de ruimte zien waarbij je een schitterend uitzicht over de bergen had, als je daar bent en het uitzicht ziet zal je direct ontspannen zijn. Erg mooi! Daarna zijn Rian en ik verder gelopen naar het meer beneden aan de berg, het was even zoeken , maar al snel herkende Rian de weg weer en het pad naar beneden. We kwamen uit bij een restaurantje aan het meer waar we vorig jaar met de boot aangekomen waren . Wat leuk om dit te herkennen en er dan ook weer te zijn. We zochten de foto's op en wat bleek, we waren daar precies 1 jaar geleden geweest. Precies op deze dag 10 oktober 2017, dat is toch wel heel speciaal. Na heerlijk gezeten te hebben daar en geluncht , zijn we weer terug gelopen. Dat was nog een hele klim, eerst een stuk over de weg en toen een pad op . Het moment dat we het pad op wilde gaan , zagen we verschillende apen het bos in rennen. Geweldig! We bleven even staan en zagen de apen van de ene boom naar de andere springen. Dit zijn echte wilde apen en niet die van de tempels die alleen maar aan het bedelen zijn. We liepen verder richting Rupa het guesthouse waar we rond 5 uur aankwamen . We hebben een heerlijke dag gehad met opnieuw droog en warm weer . Dit is Genieten met een grote G! Vlakbij het Guesthouse, woont de moeder van Holy. Holy is een Nepalese vrouw die daar opgegroeid is , maar zichzelf uit deze wereld ontworsteld heeft door te studeren en in de toeristische industrie is gaan werken. Daar heeft ze de Nederlandse Thomas ontmoet , is met hem getrouwd en woont nu in Nederland. Beide organiseren deze reizen vanuit Nederland die wij dit en het vorig jaar gemaakt hebben. Vorig jaar was Holy er zelf ook bij en toen zijn we met de groep naar haar dorp gegaan en bij haar moeder langs gegaan. Deze familie woont en leeft nog traditioneel. Rian zag het huis van Moeder liggen en we besloten om daar heen te lopen en bij haar langs te gaan. We moesten even zoeken welk pad we moesten nemen, maar na wat gepuzzel, vonden we het en zijn we de berg afgelopen naar het huis. We werden met open armen ontvangen, met name Rian werd herkend , erg leuk. Moeder kon geen engels maar de kleindochter ging aan het vertalen. Rian liet de foto's zien van het vorige jaar. Moeder woont daar met kinderen en kleinkinderen. We kregen thee aangeboden en ja Lennie, die moet je nu toch echt opdrinken! Nadat we daar even gezeten te hebben spraken we af dat moeder morgen met ons in de omgeving een wandeling zou maken. Erg leuk. Ze zal ons om 10 uur komen ophalen. We namen afscheid en de kleindochter bracht ons terug naar het guesthouse. Nu eerst douchen en dan eten, het was een fijne actieve dag vandaag .