Bhaktapur

Vannacht heb ik weinig geslapen, geen idee waarom, om half 5 ben ik gaan douchen en het laatste gedeelte van de rugzak gaan inpakken. We vertrekken om 8 uur maar ik wil om 6 uur het ritueel van het ochtendgloren weer mee maken. Het was vandaag anders, alleen de jongere monniken kwamen binnen en zaten op 2 rijen, ongeveer 40 kinderen van ongeveer 5 jaar tot 17  . Ze gingen ook de mantra's zingen en de gebeden zwollen steeds meer aan, er kwamen hoornen bij en trommels, erg mooi! Na een tijdje liep er een oudere monnik tussen de jongere door, je zag dat hij bij iemand bleef staan, deze stond op , ging naar achteren in de tempelruimte en ging daar de gebedsoefening uitvoeren. De namasta hand positie bij het voorhoofd, bij het hart , dan gingen ze op hun knieën bogen hun hoofd naar de grond en gingen weer staan en dit herhaalde ze zeker wel een half uur. Regelmatig tikte hij bij weer een andere monnik op zijn hoofd, die daarop dan ook overeind kwam en de oefening ging uitvoeren, op het eind waren er zeker 10 deze oefening aan het uitvoeren, de andere gingen door met de mantra's zingen. Waarom dit was begreep ik niet ! Straf ? Moet ik nog even uitzoeken. Om kwart voor 7 werden alle monniken weer terug naar hun kussen gestuurd  en gingen daar weer zitten. Om 7 uur was het afgelopen en gingen we allemaal naar de ontbijtzaal. Het ging weer op dezelfde manier, bordjes , bestek, maar nu geen rijst, we kregen een dunne saus met aardappelen en linzen en een gestoomd brood, daarop kreeg je zoute boter.  Holly gaf aan dat dit een traditionele Tibetaanse maaltijd was , als drank kregen we weer boter thee, ik ga het nog lekker vinden ! 
Daarna moesten we onze rugzakken naar benden brengen, het busje nam deze mee naar een plateau onder aan de berg, wij gingen daar lopend heen. Ik vind het erg jammer dat ik hier weg ga, ik heb het hier reuze naar mijn zin gehad! We liepen de berg weer langzaam af over keien en zandwegen. Na een tijdje kon je kiezen voor de makkelijke route of voor de zwaardere, de helft van de groep koos voor de makkelijkere weg naar beneden, ik ging met het andere groepje mee, wij gingen eerst de berg weer op klimmen, na een korte tijd wees Holly ons de bergen aan  die in de verre lagen, dat waren de Himalaya berg punten waar de sneeuw nog op lag, geweldig groots om te zien. Het lukte mij en de andere niet om dit mooi op de foto te krijgen, maar Antoin had een camera met allerlei lenzen, dus we hopen dat hij deze bergen in de verte wel mooi op de foto kan krijgen. 
Na een half uurtje troffen we de andere mensen van de groep weer aan bij het busje. Ik vond het wel jammer dat we er nu al waren, ik had wel verder willen lopen. We gingen met de bus naar de voormalige Koningsstad Bhaktapur in de vallei van Kathmandu. Met het busje reden we al snel de natuur uit en werd het steeds drukker, we reden weer richting Kathmandu , het voelt als een cultuurschok na de kloosterdagen . Na anderhalf uur rijden kwamen we aan bij de stad, je moest entree betalen en reed dan naar binnen, het is een oude stad waar veel Nepalese bouwkundige rijkdommen bewaard zijn gebleven. In deze stad is ook ons Hotel, nadat we de bagage in de hal hadden gezet, werden we door Holly en onze andere Nepalese gids meegenomen voor een rondleiding binnen de stad, er zijn erg veel tempels, winkeltjes en pleinen, de wegen waren smal en dan reden daar ook nog de scooters doorheen , je wist niet waar je moest lopen! Er waren veel toeristen en verschillende tempels. Ook hier had de aardbeving veel vernield, men was begonnen met de opbouw, het mooie is dat ze herbouwen in de stijl van de oude stad, je zag dus aanbouw met nieuwe stenen tegen de oudbouw wat intact was gebleven maar dus in dezelfde stijl. Alles gebeurd hier met de hand. Het was zeker een mooie stad maar ik vond het veel te druk en merkte dat ik hier niet zoveel mee had. Waarschijnlijk ook de overgang van de rust naar deze drukte. 
Na de rondleiding gingen we terug naar het Hotel,wat midden in de stad was, daarna mocht ieder de rest van de dag zelf invullen, om half 7 gaan we met elkaar eten in het centrum en horen dan de plannen voor de volgende dag. Holly zou niet meer verder met ons mee reizen en nam afscheid , misschien dat we haar een ander moment van de reis weer tegenkomen, maar dat is altijd een verrassing. De andere gids  Elbi, zou het nu overnemen , Elbi is erg vriendelijk en behulpzaam, maar met zijn Engels moet je goed luisteren en opletten. Regelmatig vragen we aan elkaar wat hij nu eigenlijk gezegd heeft, dat is wel weer grappig omdat je dus verschillende verhalen met elkaar krijgt die op het eind een geheel vormen.  Ik besloot om vandaag in het Hotel te blijven .  De andere gingen na het opfrissen de stad nog in om te winkelen en dat deden ze ! Ze kwamen terug met zakken vol, ze hadden tasjes gekocht, oorbellen, kleding , klankschalen etc.  en dan allemaal onder de indruk hoe goedkoop alles is en dat men afgedongen had, erg leuk! We gingen in de stad met elkaar eten, Elbi wist een adresje waar het veilig was en lekker. Je moet hier erg het water in de gaten houden, wij als westerling mogen alleen gezuiverd water gebruiken omdat je anders erg ziek kan worden, maar dat houd ook in dat er afgewassen moet worden met zuiver water, niet alle restaurants hebben dit, dus we krijgen altijd te horen waar we veilig kunnen eten en drinken. 
We hebben als groep veel plezier met elkaar en iedereen laat elkaar vrij, we zien ook dat het een groep is en geen losse groepjes die zich afzonderen, erg fijn en het valt honderd procent mee.
Na het eten gingen we terug naar het hotel om de plannen te horen voor de volgende dag. De groep gaat morgen naar Lumbini, de geboorteplaats van Boeddha , het is 9 tot 10 uur rijden vertelde Elbi, even na checken of we het wel echt goed verstaan hebben, maar het klopte ! We worden om half 7 bij het ontbijt verwacht en gaan dan om 7 uur rijden.
Ik ga nu niet mee, ik wist bij het regelen van de reis, dat ik nooit zo lang in een bus kan zitten. Dus ik had al in Nederland geregeld dat ik met een binnenlandse vlucht van Kathmandu naar Pokhara zou reizen. De groep zou daar dan vanuit Lumbini de volgende dag naar toe reizen, dus ik ben 1 dag eerder in het Hotel. Ik vlieg morgen om 10 uur en zal om 8 uur worden opgehaald door een gids van Top of the World, deze brengt mij naar het vliegveld, waarna ik in Pokhara weer opgehaald wordt door de plaatselijke gids van hen. Spannend maar wel allemaal goed geregeld, ik kreeg mijn E ticket voor de reis . Nadat Elbi was weggegaan bleven we nog even nakletsen, Ineke en Frieda hadden wel zin in een wijntje en vroegen aan de hotellier of ze deze mochten bestellen, maar in dit hotel was geen wijn, wel bier, maar daar hadden ze geen zin in. De rest van de groep wilde ook wel wijn drinken, dus twee mensen van de groep gingen het dorp in om te kijken of er niet nog iets open waar ze een fles wijn konden kopen. De hotellier gaf aan dat alles dicht was dus dat het waarschijnlijk niet zou lukken, ze kwamen inderdaad terug met lege handen. De Hotellier zag dat en zei : " wacht maar" , hij liep naar buiten en reed op zijn scootertje weg, na een kwartiertje kwam hij weer terug met een rode fles wijn in zijn handen, waar hij deze vandaan had gehaald was niet helemaal duidelijk hij had deze waarschijnlijk bij zijn eigen huis opgehaald ! Hij werd met gejuich ontvangen en was de held van de avond! 
Het was weer een bijzondere en fijne dag vandaag.