Klooster

Als je dat wilde kon je vandaag het opgaan van de zon ritueel  van de monniken meemaken, deze begon om 6 uur in de ochtend. Om kwart voor 6 was de gehele groep aanwezig , we liepen naar de hal waar de monniken  mantra's zongen. Wij stonden aan de zijkant mee te kijken. Een van de monniken sloeg op een soort houten staaf en alle monniken stonden op en gingen de trap op naar de zaal.Zodra wij onze schoenen hadden uitgedaan liepen we achter hen aan , de Monniken liepen de zaal in en gingen naast elkaar zitten, wij mochten de zaal niet in , maar bleven in de hal waar we mochten kijken en mee beleven. Er werden constant gebeden gezongen en rituelen uitgevoerd met de handen en de verschillende doeken die omgeslagen werden. Wij kregen een paar bankjes waar men op kon zitten , ikzelf ging op de grond zitten met nog twee mensen. 
In het begin kijk je en voel je je eigenlijk een beetje ongemakkelijk, maar na een tijdje kijk je maar beleef je het ook mee en ben je niet alleen maar een toeschouwer. Door het gezang, de mantra's ga je mee in de beleving. Ik merk dat het me ontroert om hier te zitten en het te mogen mee beleven, het voelt als heel bijzonder maar ook vertrouwt.
Na de gong staan alle monniken op en loopt men uit de zaal. Wij lopen ook naar beneden en staan op de galerij, iedereen uit de groep heeft het als indrukwekkend ervaren. 
Even later klinkt er een hoorn en lopen de monniken  achter elkaar door de zaal , over de galerij een rondje. Voorop lopen twee monniken die constant op de hoorn blazen. Als iedereen langs gelopen is verstilt de hoorn en is het ritueel afgelopen. Daarna is er ontbijt waar iedereen heen gaat, we komen om 8 uur weer bij elkaar  om naar de tempel te gaan waar we " mee" mogen doen met het chanten van de mantra's. De monniken kwamen binnen en gingen op de grond zitten op kussens, wij op de achterste rij. Nadat het net begonnen was kwam Holly gehaast naar ons toe en zei dat we direct mee moesten komen voor een speciale gelegenheid, de hoogste Lama onder de Dalai Lama was in het klooster en wij mochten hem bezoeken, Holly was helemaal onder de indruk en opgewonden omdat dit een unieke mogelijkheid was. Wij liepen achter Holly aan naar een apart gebouw, daar mochten we als groep naar binnen, de oude Lama zat op een stoel en een voor een mochten we naar hem toe komen. Met een Namasta groet bogen wij voor hem en hij gaf ons een namasta groet terug en schonk ons een rood zakje met        daarin , een snoepje en een rood koordje met drie knoopjes in het midden, deze gelden als drie zegeningen Het koordje hoorde je om je nek te doen. Ook kregen we een sjaal als geschenk van hem. Nadat ieder was langs gelopen, gingen we de kamer uit en stonden we in de hal, Holly was helemaal ontroerd, zij had dit nog nooit meegemaakt en ze gaf aan dat hier zelden toestemming voor werd gegeven en dat dit voor ons een zeer groot voorrecht was. De monnik begeleiders van de Lama stonden in de hal en Holly vroeg of ze misschien een foto mocht maken van de Lama. De begeleider ging naar binnen om dit te vragen en kwam even later met een deken terug, deze legde hij in een stoel en langzaam lopend kwam de Lama naar de hal toe en ging in de stoel zitten, wij als groep gingen om hem heen staan en de de monnik maakte verschillende foto's met de toestellen van een paar groepsleden,  deze zullen later wel worden doorgestuurd. Daarna stond hij op en ging hij weer terug naar de kamer. Wij liepen weer terug naar de tempel en gingen op de kussens zitten voor het chanten van de monniken. Dit was heel indrukwekkend , er waren zeker 100 monniken van allerlei leeftijden die mantra's zingen, na een uur kwamen enkele monniken voorbij lopen met bekertjes die ze voor je neerzette, een andere monnik kwam even later  daar achteraan en schonk uit een grote kan gloeiendhete Boterthee  in de bekertjes, ondertussen ging het mantra zingen gewoon door. Ik nam een slok en ik vond het eigenlijk best mee vallen. Na de thee, gaf onze gids aan dat we met de groep een wandeling gingen maken op het terrein , daar waar alle vlaggetjes worden opgehangen en waar Boeddha zichzelf opofferde aan de tijgerin om haar jongen te voederen. Ik wilde eigenlijk in de tempel blijven en ben nu niet met de groep mee gegaan. Ik zou ze om 12 uur bij de lunch weer treffen. Tot half 11 ging het chanten door, daarna gingen de monniken de zaal uit en kwamen na 15 minuten weer terug voor een opnieuw een mantra ritueel. 
Tot half twaalf ben ik bij het chanten gebleven . Het was heel bijzonder om dit mee te maken.
Na de lunch ben ik met Rian de route gaan lopen die ze de ochtend gedaan hadden met elkaar ,Rian wilde nog een keer terug dus toen gingen we samen. Via trappetjes en smalle paadjes kwamen we op een plateau waar de plek is waar Boeddha zich aan de tijgerin heeft gegeven. Daar is ook een tempel en gedenkplek gemaakt. Daar kun je offers of kaarsjes neerzetten , daar heb ik een kaars aangestoken en neergezet voor Mons, Chaja en Jirre.  
Daarna liepen we nog een klein stukje naar boven waar we bij het plateau kwamen waar alle gebed vlaggen werden opgehangen, het waren er wel duizenden en het mooie was dat ze altijd blijven hangen, niemand haalt ze weg , pas als de natuur het laat vergaan zal het verdwijnen. Ze hingen hoog in de bomen tegen de bergrug  , wel kilometers ver, heel indrukwekkend ! 
Om half 4 was er weer een traditionele mantra bijeenkomst in de tempel waar ik graag heen wilde, nog enkele van de groep gingen mee. Nu zaten er vooraan ongeveer 20 monniken op een rij die de mantra gebeden zongen daarbij gebruikte ze instrumenten, horens, bellen, trommels, bekkens, soms apart soms tegelijkertijd wat heel groots en indrukwekkend was , dit was echt geweldig, ook nu brachten ze boterthee langs.
Na een uurtje stopte deze bijeenkomst, dit was de laatste vandaag. Ik vind dit allemaal heel bijzonder en speciaal om mee te maken, wat mij betreft mag dit mijn hele reis wel zo blijven, ik voel me hier hartstikke goed. Om 6 uur gingen we weer , net als gisteren, met de monniken eten met hetzelfde ritueel. Ze eten hier eigenlijk twee maaltijden met rijst, alleen bij het ontbijt niet en natuurlijk altijd vegetarische , meestal bestaat het uit rijst, groenten , linzen en saus. Na het eten spraken we met elkaar door hoe men de dag had ervaren en hoe laat we morgen weer vertrekken , daarna ging ik terug naar de kamer om mijn rugzak alvast te pakken en dit verhaal te schrijven. Het is hier rond half 7 's avonds al te donker om nog naar buiten te gaan, maar dat is geen probleem voor mij, het schrijven is een goede avond invulling.